REGULAMIN

SALI  DOŚWIADCZANIA  ŚWIATA  -  DŻUNGLA

1. Z SALI MOŻE KORZYSTAĆ KAŻDY UCZEŃ POD OPIEKĄ NAUCZYCIELA.
   
2. KLUCZE DO SALI ZNAJDUJĄ SIĘ U PANI BEATY KOSZELI I MARTY CHITRO.
   
3. W SALI ZNAJDUJE SIĘ ZESZYT Z EWIDENCJĄ KORZYSTAJĄCYCH Z SALI, PROSIMY O WPISANIE SIĘ.
   
4. PROSIMY O ZGŁASZENIE WSZELKICH USTEREK SPRZĘTU W ZESZYCIE LUB OSOBIŚCIE W/W OPIEKUNOM SALI.
   
5. PROSIMY O ZACHOWANIE PORZĄDKU PO ZAJĘCIACH ORAZ WYŁĄCZENIE SPRZĘTU Z KONTAKTÓW.

DZIĘKUJEMY,

ŻYCZYMY MIŁEJ ZABAWY!

SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA

Terapia: Stymulacja dzieci o obniżonej sprawności umysłowej w Sali doświadczania świata

TERAPIA SNOEZELEN, STYMULACJA POLISENSORYCZNA.

Cel terapii: Stymulowanie pochodzi od łacińskiego słowa „stimulare”, które znaczy „pobudzać, popędzać”. Istotą edukacji dzieci o obniżonej sprawności umysłowej stanowi stymulacja ich rozwoju, rozbudzeniu ich  potencjalnych zdolności, umożliwiających wszechstronny rozwoju dziecka. Głównym celem terapii jest doświadczanie świata zmysłami wzroku, słuchu, węchu, dotyku oraz relaksacja i wyciszenie.

Kto może korzystać: Z sali doświadczania świata mogą korzystać dzieci  z: upośledzeniem umysłowym, mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, zespołem Downa, ADHD, chorobą psychiczną, zaburzeniami mowy na tle nerwicowym. Seanse w sali doświadczania świata są doskonałym środkiem doraźnym na depresje, nerwice, zaburzenia emocjonalne czy nadpobudliwość.

Czytaj więcej: SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.

W terapii dzieci z głębszą i głębokąniepełnosprawnością intelektualną oraz fizyczną bardzo często wykorzystuje się Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.

Ruch Rozwijający ma na celu:

1. Rozwijanie za pomocą ruchu świadomości własnego ciała i otaczającej nas przestrzeni,
2. Usprawnianie ruchowe,
3. Nawiązywanie bliskiego kontaktu z innymi osobami za pomocą ruchu i dotyku.

Ćwiczenia oparte na tej metodzie wpływają stymulująco na rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy. Nieodłącznym elementem tych zajęć są szerokie uśmiechy i głośny śmiech dzieci – najlepszy dowód, jak wiele radości i przyjemności dają naszym wychowankom te zajęcia, ożywiają się nawet te, które zwykle są spokojne i wyciszone.

Ćwiczenia – relacje są bardzo różnorodne:

I. Dziecko może ćwiczyć:

a) osobno,

b) w parze, np. z nauczycielem, z kolegą,

c) w grupie małej lub dużej,

d) z dodatkowym wyposażeniem, np. z kocem, z chustą Klanzy,

II. Ćwiczenia rozwijają świadomość:

a) własnej osoby i schematu ciała, np. poklepywanie i masowanie brzucha,

b) przestrzeni, np. turlanie się po podłodze,

c) innych osób w przestrzeni, np. huśtanie dziecka przez 2 osoby trzymające je za ręce i nogi,

III. Ćwiczenia mogą się odbywać w różnej przestrzeni:

a) nisko - na podłodze, np. ciągnięcie dziecka za nogi po podłodze,

b) wyżej - nad podłogą, np. kołysanie dziecka w kocu nad podłogą,

c) wysoko nad podłogą, np. podniesienie leżącego dziecka na wysokość ramion i chodzenie z nim po sali.

Ćwiczenia dobiera się tak, by stopniowo przechodzić od początkowych punktów (a) do dalszych (b,c,d). Dzięki temu można zadbać o poczucie bezpieczeństwa ćwiczących. Dzieci stopniowo zyskują świadomość własnego ciała, potem przestrzeni, a następnie innych osób w przestrzeni.

Świadomość innych osób, pozwala na nawiązywanie z nimi relacji. Dzieci uczą tego za pomocą ćwiczeń – relacji:

* „z”, czyli relacji opiekuńczej, np. kołysanie dziecka, czy rolowanie go na nogach dorosłego,
* „przeciwko”, czyli relacji mocy i energii, np. przesuwanie leżącego na plecach dziecka własną głową,
* „razem”, czyli relacji partnerskiej, np. przechodzenie dzieci pod tunelem utworzonym z klęczących obok siebie dorosłych.

Do programu zajęć często włącza się tzw. dziecięce masażyki, czyli zabawy relacyjno-relaksujące, np. znana „Sroczka”, czy „Idzie rak” lub zapożyczona z włoskich zabaw „Pizza”, kołysanki oraz piosenki i zabawy na powitanie i pożegnanie.

Opracowała: Emilia Ryszkiewicz

EEG BIOFEEDBACK

Metoda ta jest niezwykła, bowiem dziecko uczy się panować nad swoimi falami mózgowymi. Dwie elektrody przyklejone do głowy rejestrują fale mózgowe, które są wzmacniane i obserwowane są przez komputer. Komputer przetwarza dalej sygnał i zapewnia sprzężenie zwrotne, Sprzężenie zwrotne jest informacją o tym, jakie fale mózgowe przeważają w danej chwili. Przebieg własnych fal mózgowych, przepisany graficznie pod postacią wideogry, obserwuje trenowany na swoim monitorze. Grą kieruje się wyłącznie za pomocą własnego mózgu- bez klawiatury czy joysticka. Kiedy wzrasta aktywność mózgu w pożądanym paśmie częstotliwości fal mózgowych, otrzymujemy nagrodę w postaci punktów, obraz na monitorze się powiększa - gra się udaje. Przy wzroście częstotliwości niepożądanych pasm, sukces w grze zanika. Mózg stopniowo reaguje na motywacyjne wskazówki proponowane przez komputer w postaci nagrody za dobre wyniki w grze. W ten sposób mózg sam rozwija proces uczenia się nowych, bardziej odpowiednich fal mózgowych. Metoda ta jest skuteczna w 80-95% przypadków, w zależności od stopnia złożoności problemu. Poważniejsze zaburzenia wymagają dłuższego treningu.

Treningi EEG Biofeedback przeznaczone są dla uczniów mających:

• problemy szkolne
• specyficzne trudności w uczeniu się (dysleksję, dysgrafię, dyskalkulię)
• zaburzenia uwagi, koncentracji i zaburzeń zachowania ( nadpobudliwość psychoruchowa, impulsywność, agresja)
• zaburzenia snu,
• problemy z właściwym zachowaniem, ogólną samokontrolą
• mózgowe porażenie dziecięce
• różne rodzaje uzależnień ( alkohol, narkotyki)
• rehabilitacji po urazach, udarach
• kłopoty z planowaniem i właściwą organizacją pracy
• przewlekłe bóle głowy i migreny
• nadmierny stres